Puberen om mens te worden
Als het goed is, is de basis voor een prettige omgang met je puber al in de kindertijd gelegd. Toch kan deze ontwikkelingsfase de verhouding tussen ouder en kind soms aardig op scherp zetten. Pubers zoeken in hun worsteling naar eigenheid en verbinding met hun eigen ‘Ik’ ook voortdurend naar het ‘Ik’ van de volwassenen. Kunnen kleine kinderen je een spiegel voorhouden door je gedrag te kopiëren, pubers confronteren je ook nog eens met wie je bent! Dan kun je als opvoeder wel een hart onder de riem gebruiken.
In de serie Gezichtspunten van het Centrum Sociale Gezondheidszorg verscheen een nieuw deeltje over het opvoeden van pubers. De brochure Puberen om mens te worden is een soort uittreksel van het eerder verschenen boek Puberteit van Jeanne Meijs. In dit compacte boekje geeft Meijs handvatten vanuit het antroposofisch mensbeeld voor de omgang met de vaak opstandige, eigenzinnige jongeren tussen de 14 en 21 jaar. Ze beschrijft hoe kinderen in deze leeftijdsfase in een soort ‘sluis’ naar volwassenheid komen en legt uit hoe je hen als ouders hierin kunt begeleiden door enerzijds grenzen te stellen, maar anderzijds ook langzaamaan op vrijheid en zelfstandigheid aan te sturen.
En ontwikkelt de puber zich ondanks alles toch tot ‘een moeilijk mens’ – voor zichzelf en voor een ander? “Laat je als ouders niet van de wijs brengen,” zegt Jeanne. “Misschien leidt jouw kind uiteindelijk wel een zinvoller leven dan de brave zoon van je buurvrouw. Wie zijn wij dat we dat allemaal kunnen beoordelen? Het belangrijkse is dat we doen wat we kunnen, en dat we vertrouwen op de innerijke opdracht die ieder kind bij de geboorte op zich heeft genomen.”
Jeanne Meijs, ‘Puberen om mens te worden’, Gezichtspunten nr. 73, € 5,-.
Bestellen via gezichtspunten.nl